At morgni dags s? H?lfdan kastalann, ?ann sem honum var til v?sat. ?enna morgin var Sk?li jarl farinn til bardaga ? m?ti H?reki konungi ok ?eim br??rum, ok var ?at langt ? burt fr? kastalanum. Hann haf?i li? miklu minna. Kastalinn var eyddr af v?gum m?nnum, en konur st??u ? v?gsk?r?um, ?? H?lfdan kom ?ar. Hann s? ?ar eina jungfr?, ?? sem honum fannst mikit um. H?n gekk ofan at portinu ok heilsa?i H?lfdani me? nafni. Hann t?k vel kve?ju hennar.

H?n m?lti ?? til hans: «M?l mun ??r ?ykkja at sj? gl?fann ok gullit, ?at sem ?? misstir ? Aldeigjuborg.»

«Muntu mega ?v? valda?» sag?i H?lfdan.

«Miklu muntu mega um ?at r??a,» sag?i h?n. «F?stri minn er n? ? bardaga, ok v?ri honum n? li?s ??rf ok g??rar hj?st??u, ok munda ek flest til ?ess vinna, at hann fengi sigr.»

«Ekki ? ek gott at launa f?stra ??num,» sag?i H?lfdan, «en ef ?? vilt handsala m?r tr? ??na, ?? mun ek fara til bardagans me? f?stra ??num.»

H?n kastar ?? ?t til hans gl?fanum ok ba? hann hafa ?at ? festarpeninginn, – «en gullit mun b??a hj? m?r, ?anga? til vit vinnumst n?st, en aldri ver?r kastalinn af m?nnum unninn, ?? at ekki s? til varnar ? honum nema konur.»