Τελικοί χαιρετισμοί

21 Και για να μάθετε κι εσείς τα δικά μου νέα, τι πράττω, όλα θα σας τα γνωρίσει ο Τυχικός, ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος στον Κύριο, 22 τον οποίο έστειλα προς εσάς ακριβώς γι’ αυτό, για να γνωρίσετε τα σχετικά μ’ εμάς και να ενθαρρύνει τις καρδιές σας. 23 Ειρήνη ας είναι στους αδελφούς και αγάπη μαζί με πίστη από το Θεό Πατέρα και τον Κύριο Ιησού Χριστό. 24 Η χάρη ας είναι με όλους όσοι αγαπούν άφθαρτα τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ

Κεφάλαιον 1

Χαιρετισμοί

1 Παύλος και Τιμόθεος, δούλοι του Χριστού Ιησού, προς όλους τους αγίους στο Χριστό Ιησού που είναι στους Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους διακόνους. 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Ευχαριστία και προσευχή

3 Ευχαριστώ το Θεό μου για καθετί που θυμάμαι από εσάς 4 πάντοτε όταν κάνω σε κάθε δέησή μου για όλους σας με χαρά τη δέηση, 5 για τη συμμετοχή σας στο ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα μέχρι τώρα, 6 και έχω πεποίθηση ακριβώς σε αυτό: ότι Εκείνος που άρχισε μέσα σας έργο αγαθό θα το επιτελέσει μέχρι την ημέρα του Χριστού Ιησού. 7 Επειδή είναι δίκαιο εγώ να φρονώ αυτό για όλους σας, γιατί έχω στην καρδιά μου εσάς, οι οποίοι και μέσα στα δεσμά μου και κατά την απολογία μου και επιβεβαίωση του ευαγγελίου όλοι σας ήσασταν συμμέτοχοι μαζί μου στη χάρη. 8 Γιατί μάρτυράς μου είναι ο Θεός πως ποθώ πολύ όλους σας με σπλάχνα Χριστού Ιησού. 9 Και αυτό προσεύχομαι: η αγάπη σας ακόμα, όλο και περισσότερο να περισσεύει με επίγνωση και με κάθε αντίληψη, 10 ώστε να δοκιμάζετε όσα διαφέρουν, για να είστε ειλικρινείς και χωρίς πρόσκομμα κατά την ημέρα του Χριστού, 11 γεμάτοι καρπό δικαιοσύνης που έρχεται διαμέσου του Ιησού Χριστού προς δόξα και έπαινο Θεού.

«Για μένα το να ζω είναι Χριστός»

12 Θέλω, λοιπόν, εσείς να γνωρίζετε, αδελφοί, ότι τα σχετικά μ’ εμένα έχουν συμβεί μάλλον για προκοπή του ευαγγελίου, 13 ώστε τα δεσμά μου στη σχέση με το Χριστό να γίνουν φανερά σε όλο το πραιτώριο και σε όλους τους λοιπούς, 14 και οι περισσότεροι από τους αδελφούς, έχοντας πεποίθηση στον Κύριο από τα δεσμά μου, να τολμούν περισσότερο να μιλούν άφοβα το λόγο του Θεού. 15 Αφενός μερικοί από φθόνο και έριδα, αφετέρου άλλοι από καλή διάθεση κηρύττουν το Χριστό. 16 Οι μεν από αγάπη, επειδή ξέρουν ότι έχω οριστεί για απολογία του ευαγγελίου, 17 οι δε από φατριασμό αναγγέλλουν το Χριστό, όχι αγνά, νομίζοντας πως θα προκαλέσουν θλίψη στα δεσμά μου. 18 Αλλά τι σημασία έχει; Παρόλα αυτά με κάθε τρόπο, είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Χριστός αναγγέλλεται, και γι’ αυτό χαίρω. Αλλά και θα συνεχίζω να χαίρω, 19 γιατί ξέρω ότι αυτό θα μου αποβεί για σωτηρία μέσω της δικής σας δέησης και της άφθονης χορήγησης του Πνεύματος του Ιησού Χριστού 20 σύμφωνα με τη μεγάλη προσδοκία και ελπίδα μου, ότι σε τίποτα δε θα ντροπιαστώ, αλλά με όλη την παρρησία, όπως πάντοτε έτσι και τώρα, θα μεγαλυνθεί ο Χριστός στο σώμα μου, είτε με τη ζωή μου είτε με το θάνατό μου. 21 Γιατί για μένα το να ζω είναι Χριστός και το να πεθάνω κέρδος. 22 Αν όμως το να ζω στη σάρκα, αυτό μου αποφέρει καρπό έργου, τότε δε γνωρίζω τι να διαλέξω. 23 Πιέζομαι λοιπόν και από τα δύο: έχω την επιθυμία να αναχωρήσω και να είμαι μαζί με το Χριστό, γιατί θα είναι πολύ περισσότερο καλύτερα. 24 Αλλά το να παραμένω στη σάρκα είναι αναγκαιότερο για σας. 25 Και επειδή έχω πειστεί γι’ αυτό το τελευταίο, ξέρω ότι θα μείνω και θα παραμείνω κοντά σε όλους σας για τη δική σας προκοπή και χαρά της πίστης σας, 26 ώστε το καύχημά σας για μένα να περισσεύει καθώς είστε σε κοινωνία με το Χριστό Ιησού, μέσω της δικής μου παρουσίας, όταν έρθω πάλι κοντά σας. 27 Μόνο να πολιτεύεστε άξια του ευαγγελίου του Χριστού, ώστε, είτε έρθω και σας δω είτε είμαι απών, να ακούω στα σχετικά μ’ εσάς ότι στέκεστε με ένα πνεύμα και συναγωνίζεστε με μια ψυχή για την πίστη του ευαγγελίου. 28 Και να μην τρομάζετε σε τίποτα από τους αντίθετους. Η ατρόμητη στάση σας είναι γι’ αυτούς ένδειξη απώλειας, ενώ για σας σωτηρίας· και αυτό προέρχεται από το Θεό. 29 Γιατί σ’ εσάς χαρίστηκε αυτό υπέρ του Χριστού: όχι μόνο το να πιστεύετε σ’ αυτόν, αλλά και το να πάσχετε υπέρ αυτού, 30 έχοντας τον ίδιο αγώνα, τέτοιον που είδατε σ’ εμένα και τώρα ακούτε ότι συμβαίνει σ’ εμένα.

Κεφάλαιον 2

Η χριστιανική ταπεινοφροσύνη

1 Αν λοιπόν υπάρχει κάποια ενθάρρυνση στο Χριστό, αν κάποια παρηγοριά αγάπης, αν κάποια κοινωνία στο Πνεύμα, αν κάποια ευσπλαχνία και οικτιρμοί, 2 κάνετέ μου πλήρη τη χαρά να φρονείτε το ίδιο, να έχετε την ίδια αγάπη, ομόψυχοι, να φρονείτε ένα πράγμα. 3 Χωρίς να κάνετε τίποτα με φατριασμό μήτε με κενοδοξία, αλλά με την ταπεινοφροσύνη ο ένας να θεωρεί τον άλλο ότι υπερέχει του εαυτού του, 4 χωρίς ο καθένας να προσέχει μόνο τα δικά του συμφέροντα, αλλά ο καθένας σας και τα συμφέροντα των άλλων. 5 Αυτό να φρονείτε μέσα σας που φρονούσε μέσα του και ο Χριστός Ιησούς, 6 ο οποίος, ενώ υπήρχε με μορφή Θεού, δε θεώρησε αρπαγμό το να είναι ίσα με το Θεό, 7 αλλά τον εαυτό του κένωσε, καθώς έλαβε μορφή δούλου, όταν έγινε με ομοίωμα ανθρώπων. Και αφού βρέθηκε στο σχήμα ως άνθρωπος, 8 ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι το θάνατο, θάνατο μάλιστα σταυρικό. 9 Γι’ αυτό και ο Θεός τον υπερύψωσε και του χάρισε το όνομα που είναι πάνω από κάθε όνομα, 10 ώστε στο όνομα του Ιησού κάθε γόνατο να καμφθεί επουράνιων και επίγειων και καταχθόνιων όντων, 11 και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι είναι Κύριος ο Ιησούς Χριστός προς δόξα του Θεού Πατέρα.

Να φωτίζετε σαν αστέρες στον κόσμο

12 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπακούσατε, όχι μόνο κατά την παρουσία μου, αλλά τώρα πολύ περισσότερο κατά την απουσία μου, με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική σας σωτηρία. 13 Γιατί ο Θεός είναι εκείνος που ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε και το να ενεργείτε υπέρ της ευαρέσκειάς του. 14 Όλα να τα κάνετε χωρίς γογγυσμούς και αμφιβολίες, 15 για να γίνετε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού άμωμα στο μέσο μιας γενιάς στρεβλής και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων φέγγετε σαν φωτεινοί αστέρες στον κόσμο, 16 το λόγο της ζωής κρατώντας σφιχτά, για καύχημα δικό μου κατά την ημέρα του Χριστού, ότι μάταια δεν έτρεξα ούτε μάταια κοπίασα. 17 Αλλά αν και το αίμα μου χύνω σαν σπονδή για τη θυσία και τη δημόσια υπηρεσία της πίστης σας, χαίρω και χαίρω μαζί με όλους εσάς. 18 Το ίδιο επίσης κι εσείς, χαίρετε και να χαίρετε μαζί μου.

Ο Τιμόθεος και ο Επαφρόδιτος

19 Αλλά ελπίζω στον Κύριο Ιησού να στείλω γρήγορα τον Τιμόθεο σ’ εσάς, για να ενθαρρυνθώ κι εγώ όταν μάθω αυτά που σας αφορούν. 20 Γιατί δεν έχω κανέναν ισόψυχο, ο οποίος γνήσια θα μεριμνήσει αυτά που σας αφορούν. 21 Επειδή όλοι τα δικά τους ζητούν, όχι αυτά του Ιησού Χριστού. 22 Και τη δοκιμασμένη αξία του τη γνωρίζετε, γιατί σαν παιδί με τον πατέρα του υπηρέτησε σαν δούλος μαζί μου στο ευαγγέλιο. 23 Αφενός, λοιπόν, τούτον ελπίζω να στείλω αμέσως μόλις δω την έκβαση αυτών που με αφορούν. 24 Αφετέρου έχω πεποίθηση στον Κύριο ότι και εγώ ο ίδιος γρήγορα θα έρθω. 25 Αναγκαίο όμως θεώρησα να στείλω προς εσάς τον Επαφρόδιτο, τον αδελφό και συνεργάτη και συστρατιώτη μου, δικό σας επίσης απόστολο και λειτουργό στην ανάγκη μου, 26 επειδή ποθούσε πολύ όλους εσάς και αδημονούσε, γιατί ακούσατε ότι ασθένησε. 27 Και πράγματι, ασθένησε και πλησίασε κοντά στο θάνατο. Αλλά ο Θεός τον ελέησε, και όχι μόνο αυτόν αλλά και εμένα, για να μην έχω λύπη πάνω σε λύπη. 28 Επειγόντως λοιπόν τον έστειλα, για να τον δείτε πάλι και να χαρείτε, κι εγώ να είμαι λιγότερο λυπημένος. 29 Υποδεχτείτε, λοιπόν, αυτόν, όπως ταιριάζει με τον Κύριο με όλη τη χαρά, και τέτοιους ανθρώπους να τους τιμάτε, 30 επειδή για το έργο του Χριστού πλησίασε μέχρι το θάνατο ριψοκινδυνεύοντας τη ζωή του, για να αναπληρώσει το δικό σας υστέρημα της δημόσιας υπηρεσίας σας προς εμένα.