14 Αυτά υπενθύμιζε, ικετεύοντάς τους επίσημα μπροστά στο Θεό να μη λογομαχούν, γιατί δεν είναι σε τίποτα χρήσιμο, αλλά επιφέρει καταστροφή σ’ αυτούς που ακούν. 15 Φρόντισε να παρουσιάσεις τον εαυτό σου δόκιμο στο Θεό, εργάτη αντρόπιαστο, που ορθοτομεί το λόγο της αλήθειας. 16 Και τα βέβηλα κούφια λόγια απόφευγέ τα· γιατί αυτοί που τα λένε όλο και περισσότερο θα προκόψουν στην ασέβεια 17 και ο λόγος τους θα καταφάγει και θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Από αυτούς είναι ο Υμέναιος και ο Φίλητος, 18 οι οποίοι αστόχησαν ως προς την αλήθεια, λέγοντας πως η ανάσταση ήδη έχει γίνει, και ανατρέπουν την πίστη μερικών. 19 Αλλά όμως το στερεό θεμέλιο του Θεού έχει στηθεί, έχοντας αυτήν τη σφραγίδα: Ο Κύριος γνώρισε αυτούς που είναι δικοί του. και: “Ας απομακρυνθεί από την αδικία καθένας που ονομάζει το όνομα του Κυρίου”. 20 Εξάλλου μέσα σε μια μεγάλη οικία δεν υπάρχουν μόνο σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και πήλινα. Και αφενός άλλα είναι για τιμητική χρήση, αφετέρου άλλα για ευτελή. 21 Αν λοιπόν κάποιος καθαρίσει εντελώς τον εαυτό του από αυτά, θα είναι σκεύος για τιμή, αγιασμένο, εύχρηστο στο Δεσπότη, ετοιμασμένο για κάθε έργο αγαθό. 22 Και τις νεανικές επιθυμίες απόφευγε, αλλά επιδίωκε δικαιοσύνη, πίστη, αγάπη, ειρήνη μαζί μ’ εκείνους που επικαλούνται τον Κύριο μέσα από καθαρή καρδιά. 23 Ενώ τις μωρές και απαίδευτες συζητήσεις παράτα τες, γιατί ξέρεις ότι γεννούν μάχες. 24 Ο δούλος όμως του Κυρίου δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι ήπιος προς όλους, διδακτικός, ανεξίκακος, 25 εκπαιδεύοντας με πραότητα εκείνους που είναι αντίθετα διατεθειμένοι, μην τυχόν τους δώσει ο Θεός μετάνοια, για να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας 26 και να συνέλθουν από τη μέθη της παγίδας του διαβόλου, οι οποίοι έχουν αιχμαλωτιστεί από αυτόν, για να κάνουν το θέλημα εκείνου.

1 Αυτό μάλιστα να γνωρίζεις: ότι στις έσχατες ημέρες θα εγκατασταθούν δύσκολοι καιροί. 2 Γιατί οι άνθρωποι θα είναι εγωιστές, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάστημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 3 άστοργοι, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, ακρατείς, ανήμεροι, εχθροί του αγαθού, 4 προδότες, αυθάδεις, θολωμένοι από υπερηφάνεια, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, 5 έχοντας εξωτερική μορφή ευσέβειας, αλλά που θα έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς απόφευγε. 6 Γιατί από αυτούς είναι εκείνοι που υπεισέρχονται στις οικίες και αιχμαλωτίζουν γυναικάρια φορτωμένα σωρούς αμαρτιών, που οδηγούνται από ποικίλες επιθυμίες, 7 που πάντοτε μαθαίνουν και ποτέ δε δύνανται να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας. 8 Και με όποιο τρόπο ο Ιάννης και ο Ιαμβρής αντιστάθηκαν στο Μωυσή, έτσι και αυτοί αντιστέκονται στην αλήθεια, άνθρωποι διεφθαρμένοι στο νου, αδόκιμοι ως προς την πίστη. 9 Αλλά δε θα προκόψουν περισσότερο· γιατί η ανοησία τους θα είναι καταφανής σε όλους όπως έγινε και η ανοησία εκείνων.

10 Εσύ όμως παρακολούθησες τη διδασκαλία μου, τη διαγωγή, την πρόθεση, την πίστη, τη μακροθυμία, την αγάπη, την υπομονή, 11 τους διωγμούς, τα παθήματα, τι είδους μου συνέβηκαν στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα· τι είδους διωγμούς υπέφερα και από όλα με έσωσε ο Κύριος. 12 Αλλά και όλοι όσοι θέλουν να ζουν ευσεβώς στο Χριστό Ιησού θα καταδιωχτούν. 13 Ενώ κακοί άνθρωποι και απατεώνες θα προκόψουν στο χειρότερο πλανώντας και πλανώμενοι. 14 Εσύ όμως μένε σ’ αυτά που έμαθες και πείστηκες, επειδή ξέρεις από ποιους τα έμαθες· 15 και γιατί ξέρεις από βρέφος τα Ιερά Γράμματα, τα οποία δύνανται να σε κάνουν σοφό στη σωτηρία μέσω της πίστης που είναι στο Χριστό Ιησού. 16 Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για παιδεία που γίνεται με δικαιοσύνη, 17 για να είναι άρτιος ο άνθρωπος του Θεού, καταρτισμένος για κάθε έργο αγαθό.

1 Σου αναθέτω επίσημα μπροστά στο Θεό και στο Χριστό Ιησού, που μέλλει να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, και αναλογιζόμενος την επιφάνειά του και τη βασιλεία του: 2 κήρυξε το λόγο, επίμεινε σε κατάλληλο και ακατάλληλο καιρό, έλεγξε, επιτίμησε, πρότρεψε με κάθε μακροθυμία και διδαχή. 3 Γιατί θα υπάρξει καιρός που δε θα ανέχονται την υγιή διδασκαλία, αλλά κατά τις δικές τους επιθυμίες θα μαζέψουν για τους εαυτούς τους σωρό από δασκάλους, επειδή θα αισθάνονται φαγούρα στα αυτιά, 4 και αφενός θα αποστρέψουν την ακοή τους από την αλήθεια, αφετέρου θα εκτραπούν προς τους μύθους. 5 Εσύ όμως πρόσεχε σε όλα, κακοπάθησε, κάνε έργο ευαγγελιστή, εκτέλεσε πλήρως τη διακονία σου. 6 Γιατί εγώ ήδη χύνομαι σαν σπονδή/, και ο καιρός της αναχώρησής μου έχει φτάσει. 7 Τον καλό αγώνα έχω αγωνιστεί, το δρόμο έχω τελειώσει, την πίστη έχω τηρήσει. 8 Λοιπόν, μου απομένει ο στέφανος της δικαιοσύνης, τον οποίο θα μου αποδώσει ο Κύριος κατ’ εκείνη την ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και όχι μόνο σ’ εμένα, αλλά και σ’ όλους αυτούς που έχουν αγαπήσει την επιφάνειά του.

9 Φρόντισε να έρθεις προς εμένα γρήγορα. 10 Γιατί ο Δημάς με εγκατέλειψε, επειδή αγάπησε τον τωρινό αιώνα, και πορεύτηκε στη Θεσσαλονίκη, ο Κρήσκης στη Γαλατία, ο Τίτος στη Δαλματία. 11 Ο Λουκάς είναι μόνος μαζί μου. Πάρε το Μάρκο και φέρε τον μαζί σου, γιατί μου είναι χρήσιμος στη διακονία. 12 Επίσης τον Τυχικό απέστειλα στην Έφεσο. 13 Το πανωφόρι που άφησα στην Τρωάδα, στην οικία του Κάρπου, καθώς θα έρχεσαι φέρε το, και τα βιβλία, μάλιστα τις μεμβράνες. 14 Ο Αλέξανδρος ο χαλκουργός πολλά κακά μου έκανε· θα του αποδώσει ο Κύριος κατά τα έργα του. 15 Από αυτόν και εσύ να φυλάγεσαι, γιατί πολύ αντιστάθηκε στα δικά μας λόγια. 16 Κατά την πρώτη μου απολογία κανείς δε μου συμπαραστάθηκε, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν. Είθε να μη λογιστεί εναντίον τους. 17 Αλλά ο Κύριος μου συμπαραστάθηκε και με ενδυνάμωσε, για να βεβαιωθεί πλήρως το κήρυγμα από εμένα και να ακούσουν όλα τα έθνη· και γλίτωσα από στόμα λέοντα. 18 Θα με γλιτώσει ο Κύριος από κάθε έργο κακό και θα με σώσει για τη βασιλεία του την επουράνια. Σ’ αυτόν ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων! Αμήν.

19 Χαιρέτησε την Πρίσκα και τον Ακύλα και τον οίκο του Ονησιφόρου. 20 Ο Έραστος έμεινε στην Κόρινθο, ενώ τον Τρόφιμο τον άφησα στη Μίλητο ασθενή. 21 Φρόντισε να έρθεις πριν από το χειμώνα. Σε χαιρετά ο Εύβουλος και ο Πούδης και ο Λίνος και η Κλαυδία και όλοι οι αδελφοί. 22 Ο Κύριος ας είναι μαζί με το πνεύμα σου. Η χάρη μαζί σας.

1 Παύλος, δούλος του Θεού και απόστολος του Ιησού Χριστού σύμφωνα με την πίστη των εκλεκτών του Θεού και την επίγνωση της αλήθειας που είναι σύμφωνη με την ευσέβεια, 2 η οποία βασίζεται πάνω στην ελπίδα της αιώνιας ζωής, την οποία υποσχέθηκε ο αψευδής Θεός προαιωνίως 3 – φανέρωσε όμως στους δικούς του καθορισμένους καιρούς το λόγο του με κήρυγμα, το οποίο ανατέθηκε σ’ εμένα κατά διαταγή του σωτήρα μας Θεού – 4 απευθύνομαι στον Τίτο, γνήσιο τέκνο μου κατά την κοινή μας πίστη. Ας έχεις χάρη και ειρήνη από το Θεό Πατέρα και το Χριστό Ιησού, το σωτήρα μας.