5 Γι’ αυτό σε άφησα στην Κρήτη, για να επιδιορθώσεις τις ελλείψεις και να καταστήσεις από πόλη σε πόλη πρεσβυτέρους όπως εγώ σε διέταξα: 6 αν κάποιος είναι ακατηγόρητος, μιας γυναίκας άντρας, που να έχει παιδιά πιστά, χωρίς κατηγορία ασωτίας ή ανυπότακτα. 7 Γιατί πρέπει ο επίσκοπος να είναι ακατηγόρητος ως οικονόμος του Θεού, να μην είναι αυθάδης, μήτε οργίλος, μήτε φιλόκρασος, μήτε να δέρνει, μήτε αισχροκερδής. 8 Αλλά φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρονας, δίκαιος, όσιος, εγκρατής, 9 προσκολλημένος στον πιστό λόγο σύμφωνα με τη διδαχή, για να είναι δυνατός επίσης να προτρέπει στη διδασκαλία την υγιή, και αυτούς που αντιλέγουν να ελέγχει. 10 Γιατί υπάρχουν πολλοί που είναι και ανυπότακτοι, ματαιολόγοι και απατεώνες του νου, μάλιστα αυτοί που προέρχονται από την περιτομή. 11 Αυτούς πρέπει κανείς να αποστομώνει, οι οποίοι ανατρέπουν ολόκληρους οίκους, διδάσκοντας αυτά που δεν πρέπει για χάρη αισχρού κέρδους. 12 Είπε κάποιος από αυτούς, δικός τους προφήτης: «Οι Κρητικοί είναι πάντοτε ψεύτες, κακά θηρία, κοιλιές οκνηρές». 13 Η μαρτυρία αυτή είναι αληθινή. Γι’ αυτόν το λόγο έλεγχέ τους απότομα, για να υγιαίνουν στην πίστη 14 και να μην προσέχουν σε ιουδαϊκούς μύθους και σε εντολές ανθρώπων που αποστρέφονται την αλήθεια. 15 Όλα είναι καθαρά στους καθαρούς· αλλά στους μολυσμένους και άπιστους τίποτα δεν είναι καθαρό, αλλά έχουν μολυνθεί και ο νους και η συνείδησή τους. 16 Το Θεό ομολογούν πως τον ξέρουν, αλλά με τα έργα τους τον αρνούνται, όντας βδελυροί και απειθείς και για κάθε έργο αγαθό αδόκιμοι.

1 Εσύ όμως μίλα αυτά που πρέπουν στην υγιή διδασκαλία. 2 Οι ηλικιωμένοι να είναι νηφάλιοι, σεμνοί, σώφρονες, υγιείς στην πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή. 3 Οι ηλικιωμένες ομοίως να είναι στη συμπεριφορά ιεροπρεπείς, να μη διαβάλλουν, να μην είναι υποδουλωμένες σε πολύ κρασί, να είναι δασκάλες του καλού, 4 για να σωφρονίζουν τις νέες ώστε να αγαπούν τους άντρες τους, να αγαπούν τα παιδιά τους, 5 να είναι σώφρονες, αγνές, καλές νοικοκυρές, που να υποτάσσονται στους δικούς τους άντρες, για να μη βλασφημείται ο λόγος του Θεού. 6 Τους νεότερους ομοίως πρότρεπε να σωφρονούν 7 για όλα, παρέχοντας τον εαυτό σου πρότυπο καλών έργων, στη διδασκαλία να είσαι αδιάφθορος, να έχεις σεμνότητα, 8 λόγο υγιή ακατάκριτο, για να ντραπούν οι αντίθετοι μην έχοντας να λένε κανένα κακό για μας. 9 Οι δούλοι στους δικούς τους δεσπότες να υποτάσσονται σε όλα, να είναι ευάρεστοι, να μην αντιλέγουν, 10 να μην παρακρατούν κλέβοντας, αλλά να δείχνουν πλήρη αγαθή πιστότητα, για να κοσμούν σε όλα τη διδασκαλία που είναι του σωτήρα μας Θεού. 11 Γιατί φανερώθηκε η χάρη του Θεού που είναι σωτήρια σε όλους τους ανθρώπους 12 και μας εκπαιδεύει, ώστε να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες και να ζήσουμε σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς στον τωρινό αιώνα, 13 περιμένοντας τη μακάρια ελπίδα και την επιφάνεια της δόξας του μεγάλου Θεού και σωτήρα μας Ιησού Χριστού, 14 ο οποίος έδωσε τον εαυτό του για χάρη μας, για να μας λυτρώσει από κάθε ανομία και να καθαρίσει για τον εαυτό του ένα λαό περιούσιο, ζηλωτή καλών έργων. 15 Αυτά λέγε και πρότρεπε και έλεγχε με όλο το κύρος· κανείς να μη σε περιφρονεί.

1 Υπενθύμιζέ τους να υποτάσσονται στις αρχές και στις εξουσίες, να πειθαρχούν, να είναι έτοιμοι για κάθε έργο αγαθό, 2 κανέναν να μη βλαστημούν, να είναι άμαχοι, επιεικείς, να δείχνουν όλη την πραότητα προς όλους τους ανθρώπους. 3 Γιατί ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανιόμασταν, ήμασταν δούλοι σε επιθυμίες και σε ηδονές ποικίλες, ζούσαμε μέσα σε κακία και σε φθόνο, μισητοί, μισώντας ο ένας τον άλλο. 4 Όταν όμως φανερώθηκε η χρηστότητα και η φιλανθρωπία του σωτήρα μας Θεού, 5 μας έσωσε όχι από έργα που έγιναν με δικαιοσύνη τα οποία κάναμε εμείς, αλλά σύμφωνα με το δικό του έλεος μέσω λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης Πνεύματος Αγίου, 6 το οποίο εξέχυσε πάνω μας πλούσια μέσω του Ιησού Χριστού του σωτήρα μας, 7 για να δικαιωθούμε με τη χάρη εκείνου και να γίνουμε κληρονόμοι της αιώνιας ζωής σύμφωνα με την ελπίδα μας.

8 Πιστός είναι αυτός ο λόγος· και γι’ αυτά θέλω να διαβεβαιώνεις, για να φροντίζουν να προΐστανται σε καλά έργα εκείνοι που έχουν πιστέψει στο Θεό. Αυτά είναι καλά και ωφέλιμα στους ανθρώπους. 9 Ενώ τις μωρές συζητήσεις και γενεαλογίες και έριδες και μάχες για το μωσαϊκό νόμο να τις αποφεύγεις, γιατί είναι ανωφελείς και μάταιες. 10 Αιρετικό άνθρωπο μετά την πρώτη και τη δεύτερη νουθεσία παράτα τον. 11 Να ξέρεις ότι έχει διαστραφεί τέτοιου είδους άνθρωπος και αμαρτάνει ενώ είναι αυτοκατάκριτος.

12 Όταν θα στείλω τον Αρτεμά προς εσένα ή τον Τυχικό, φρόντισε να έρθεις προς εμένα στη Νικόπολη, γιατί εκεί έχω αποφασίσει να παραχειμάσω. 13 Το Ζηνά το νομικό και τον Απολλώ πρόπεμψέ τους εφοδιάζοντάς τους επιμελώς, για να μην τους λείπει τίποτα. 14 Ας μαθαίνουν επίσης και οι δικοί μας να προΐστανται σε καλά έργα για τις απαραίτητες ανάγκες, ώστε να μην είναι άκαρποι. 15 Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε αυτούς που μας αγαπούν και είναι στην πίστη. Η χάρη ας είναι μαζί με όλους σας.

1 Παύλος, δέσμιος για το Χριστό Ιησού, και ο Τιμόθεος ο αδελφός προς το Φιλήμονα τον αγαπητό και συνεργάτη μας 2 και προς την Απφία την αδελφή και προς τον Άρχιππο το συστρατιώτη μας και προς την κατ’ οίκο σου εκκλησία. 3 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.

4 Ευχαριστώ το Θεό μου πάντοτε και σε αναφέρω στις προσευχές μου, 5 επειδή ακούω και την πίστη που έχεις προς τον Κύριο Ιησού και την αγάπη σου σε όλους τους αγίους, 6 για να γίνει η κοινωνία της πίστης σου ενεργητική μέσω της επίγνωσης κάθε αγαθού που είναι μέσα μας στο Χριστό. 7 Γιατί είχα πολλή χαρά και παρηγοριά για την αγάπη σου, επειδή τα σπλάχνα των αγίων έχουν αναπαυτεί μ’ εσένα, αδελφέ.

8 Γι’ αυτό, αν και έχω πολλή παρρησία στο Χριστό, για να σε διατάζω να κάνεις το καθήκον σου, 9 χάρη της αγάπης μάλλον σε παρακαλώ, τέτοιος που είμαι, ως ο Παύλος, ο ηλικιωμένος, τώρα μάλιστα και δέσμιος για το Χριστό Ιησού: 10 σε παρακαλώ για το δικό μου τέκνο, που γέννησα στα δεσμά μου, τον Ονήσιμο, 11 αυτόν που κάποτε σου ήταν άχρηστος, αλλά τώρα και σ’ εσένα και σ’ εμένα είναι χρήσιμος, 12 τον οποίο σου έστειλα πίσω, αυτόν, τουτέστι τα δικά μου σπλάχνα. 13 Αυτόν εγώ ήθελα να τον κρατώ κοντά μου, ώστε να με διακονεί για λογαριασμό σου στα δεσμά του ευαγγελίου, 14 αλλά χωρίς τη δική σου γνώμη δε θέλησα να κάνω τίποτα, για να μην είναι αναγκαστική η αγαθή σου πράξη αλλά εκούσια. 15 Ίσως, βέβαια, γι’ αυτό χωρίστηκε προσωρινά από εσένα, για να τον έχεις πλήρως αιώνια, 16 όχι πια ως δούλο, αλλά περισσότερο από δούλο, ως αδελφό αγαπητό, μάλιστα για μένα και πόσο μάλλον για σένα, και σχετικά με το σώμα και σχετικά με τον Κύριο. 17 Αν λοιπόν με θεωρείς συμμέτοχο στα αισθήματα, δέξου αυτόν σαν εμένα. 18 Και αν σε κάτι σε αδίκησε ή σου οφείλει, αυτό σ’ εμένα καταλόγισέ το. 19 Εγώ ο Παύλος έγραψα με το δικό μου χέρι, εγώ θα το ξεπληρώσω – για να μη σου λέω ότι ακόμα και τον εαυτό σου μου οφείλεις. 20 Ναι, αδελφέ, είθε κι εγώ να είχα κάποιο όφελος από εσένα ως προς τον Κύριο· ανάπαυσέ μου τα σπλάχνα στο Χριστό. 21 Επειδή είμαι πεισμένος για την υπακοή σου, σου έγραψα, ξέροντας ότι και περισσότερο από αυτά που λέω θα κάνεις. 22 Συγχρόνως, μάλιστα, ετοίμαζέ μου και φιλοξενία· γιατί ελπίζω ότι μέσω των προσευχών σας θα χαριστώ σ’ εσάς.