1 Σχετικά λοιπόν με όσα γράψατε, είναι καλό στον άνθρωπο να μην αγγίζει γυναίκα. 2 Αλλά εξαιτίας των πορνειών, καθένας ας έχει τη δική του γυναίκα και καθεμιά ας έχει το δικό της άντρα. 3 Στη γυναίκα ο άντρας ας της αποδίδει την οφειλή· αλλά όμοια και η γυναίκα στον άντρα. 4 Η γυναίκα το δικό της σώμα δεν το εξουσιάζει, αλλά ο άντρας· όμοια επίσης και ο άντρας το δικό του σώμα δεν το εξουσιάζει, αλλά η γυναίκα. 5 Μην αποστερείτε ο ένας τον άλλο, εκτός αν ίσως γίνει από κοινή συμφωνία πρόσκαιρα, για να απασχοληθείτε [στη νηστεία και] στην προσευχή και πάλι να είστε μαζί, για να μη σας πειράζει ο Σατανάς εξαιτίας της ακράτειάς σας. 6 Και αυτό το λέω κατά συγκατάβαση, όχι ως διαταγή. 7 Θέλω, όμως, όλοι οι άνθρωποι να είναι όπως και ο εαυτός μου· αλλά καθένας έχει το δικό του χάρισμα από το Θεό, ο ένας έτσι, ο άλλος αλλιώς. 8 Αλλά λέω στους άγαμους και στις χήρες, είναι καλό γι’ αυτούς να μείνουν όπως κι εγώ. 9 Αν όμως δεν εγκρατεύονται, ας παντρευτούν, γιατί είναι καλύτερο να παντρευτεί κανείς παρά να πυρώνεται από επιθυμία. 10 Και σε όσους έχουν κάνει γάμο παραγγέλλω, όχι εγώ αλλά ο Κύριος, η γυναίκα από τον άντρα της να μη χωριστεί 11 – αν όμως και χωριστεί, ας μένει άγαμη ή με τον άντρα της ας συμφιλιωθεί – και ο άντρας τη γυναίκα του να μην την αφήνει. 12 Αλλά στους υπόλοιπους λέω εγώ, όχι ο Κύριος: Αν κάποιος αδελφός έχει γυναίκα άπιστη και αυτή συμφωνεί να κατοικεί μαζί του, ας μην την αφήνει. 13 Και αν κάποια γυναίκα έχει άντρα άπιστο και αυτός συμφωνεί να κατοικεί μαζί της, ας μην αφήνει τον άντρα της. 14 Γιατί έχει αγιαστεί ο άντρας ο άπιστος με τη γυναίκα του και έχει αγιαστεί η γυναίκα η άπιστη με τον αδελφό· επειδή αλλιώς τα παιδιά σας είναι ακάθαρτα, τώρα όμως είναι άγια. 15 Αν όμως ο άπιστος θέλει να χωρίζεται, ας χωρίζεται. Δεν έχει δουλωθεί ο αδελφός ή η αδελφή με τέτοιους· σε ειρήνη λοιπόν μας έχει καλέσει ο Θεός. 16 Γιατί τι ξέρεις, γυναίκα, αν τον άντρα σου θα σώσεις; Ή τι ξέρεις, άντρα, αν τη γυναίκα σου θα σώσεις;

17 Μόνο, όπως ο Κύριος μοίρασε σε καθέναν, όπως ο Θεός έχει καλέσει καθέναν, έτσι ας περπατά. Και έτσι διατάζω σε όλες τις εκκλησίες. 18 Περιτμημένος κάποιος καλέστηκε; Ας μην καλύπτει την περιτομή. Με ακροβυστία έχει καλεστεί κανείς; Ας μην περιτέμνεται. 19 Η περιτομή τίποτα δεν είναι και η ακροβυστία τίποτα δεν είναι, αλλά η τήρηση των εντολών του Θεού. 20 Καθένας στην κλήση που καλέστηκε, σε αυτήν ας μένει. 21 Δούλος κλήθηκες, ας μη σε μέλει· αλλά αν επίσης δύνασαι να γίνεις ελεύθερος, χρησιμοποίησε μάλλον την ευκαιρία. 22 Γιατί όποιος καλέστηκε στον Κύριο δούλος, είναι απελεύθερος του Κυρίου. Όμοια, όποιος καλέστηκε ελεύθερος, δούλος είναι του Χριστού. 23 Με τιμή αγοραστήκατε· μη γίνεστε δούλοι ανθρώπων. 24 Καθένας σ’ αυτό που κλήθηκε, αδελφοί, σ’ αυτό ας μένει κοντά στο Θεό.»

25 Σχετικά όμως με τους παρθένους διαταγή του Κυρίου δεν έχω, αλλά γνώμη δίνω ως ελεημένος από τον Κύριο να είμαι πιστός. 26 Νομίζω, λοιπόν, πως αυτό είναι καλό εξαιτίας της παρούσας ανάγκης, ότι είναι καλό για τον άνθρωπο το να μένει έτσι όπως είναι. 27 Είσαι δεμένος με γυναίκα, μη ζητάς διάλυση· είσαι λυμένος από γυναίκα, μη ζητάς γυναίκα. 28 Αν όμως και νυμφευτείς, δεν αμάρτησες, και αν παντρευτεί η παρθένα, δεν αμάρτησε. Θλίψη όμως στη σάρκα θα έχουν οι τέτοιοι, κι εγώ σας λυπάμαι. 29 Αυτό λοιπόν λέω, αδελφοί: ο καιρός είναι σύντομος. Στο εξής, και όσοι έχουν γυναίκες να είναι σαν να μην έχουν, 30 και όσοι κλαίνε σαν να μην κλαίνε, και όσοι χαίρονται σαν να μη χαίρονται, και όσοι αγοράζουν σαν να μην κατέχουν, 31 και όσοι μεταχειρίζονται τα πράγματα του κόσμου σαν να μην καταχρώνται αυτά· γιατί παρέρχεται το σχήμα του κόσμου τούτου. 32 Σας θέλω, λοιπόν, να είστε αμέριμνοι. Ο άγαμος μεριμνά για τα πράγματα του Κυρίου, πώς να αρέσει στον Κύριο. 33 Εκείνος όμως που νυμφεύτηκε μεριμνά για τα πράγματα του κόσμου, πώς να αρέσει στη γυναίκα, 34 και είναι μοιρασμένος. Και η γυναίκα η άγαμη και η παρθένα μεριμνά για τα πράγματα του Κυρίου, για να είναι άγια και στο σώμα και στο πνεύμα. Εκείνη όμως που παντρεύτηκε μεριμνά για τα πράγματα του κόσμου, πώς να αρέσει στον άντρα. 35 Και τούτο για το δικό σας συμφέρον το λέω, όχι για να βάλω πάνω σας βρόχο, αλλά για να κάνετε το ευπρεπές και να παραμένετε καλά στον Κύριο απερίσπαστα. 36 Αν όμως κάποιος νομίζει πως συμπεριφέρεται άσχημα προς την παρθένα του, αν έχει υπερβεί την ακμή της νεότητάς της και έτσι οφείλει να γίνεται, αυτό που θέλει ας κάνει· δεν αμαρτάνει· ας παντρευτούν. 37 Όποιος όμως έχει σταθεί εδραίος μέσα στην καρδιά του μην έχοντας ανάγκη, και έχει εξουσία πάνω στο δικό του θέλημα και αυτό έχει αποφασίσει μέσα στη δική του καρδιά, να τηρεί τη δική του παρθένα άγαμη, καλά θα κάνει. 38 Ώστε και αυτός που παντρεύει τη δική του παρθένα καλά κάνει και αυτός που δεν την παντρεύει καλύτερα θα κάνει. 39 Η γυναίκα είναι δεμένη για όσο χρόνο ζει ο άντρας της. Αν όμως κοιμηθεί ο άντρας της, ελεύθερη είναι με όποιον θέλει να παντρευτεί, μόνο να γίνει μέσα στο θέλημα του Κυρίου. 40 Μακαριότερη όμως είναι αν μείνει έτσι, κατά τη δική μου γνώμη. Νομίζω, λοιπόν, πως κι εγώ έχω Πνεύμα Θεού.

1 Σχετικά τώρα με τα ειδωλόθυτα ξέρουμε ότι όλοι έχουμε γνώση. Η γνώση φουσκώνει από υπερηφάνεια, η αγάπη όμως οικοδομεί. 2 Αν κάποιος νομίζει ότι έχει γνωρίσει κάτι, ακόμα δεν το γνώρισε καθώς πρέπει να το γνωρίσει. 3 Αν όμως κάποιος αγαπά το Θεό, αυτός έχει γνωριστεί από Αυτόν. 4 Σχετικά με την τροφή λοιπόν του κρέατος των ειδωλοθύτων, ξέρουμε ότι τίποτα δεν είναι το είδωλο στον κόσμο και ότι κανένας Θεός δεν υπάρχει παρά μόνο ένας. 5 Και γιατί, αν βέβαια υπάρχουν λεγόμενοι θεοί είτε στον ουρανό είτε πάνω στη γη, όπως ακριβώς υπάρχουν θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί, 6 αλλά για μας ένας Θεός υπάρχει, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα και εμείς ανήκουμε σ’ αυτόν, και ένας Κύριος Ιησούς Χριστός, μέσω του οποίου έγιναν τα πάντα και εμείς μέσω αυτού. 7 Αλλά δεν υπάρχει σε όλους αυτή η γνώση. Μερικοί πιστοί μάλιστα, από τη συνήθεια ως τώρα για το είδωλο, ως ειδωλόθυτο το τρώνε, και η συνείδησή τους που είναι ασθενής μολύνεται. 8 Η τροφή λοιπόν δε θα μας παρουσιάσει, για να επιδοκιμαστούμε από το Θεό. Ούτε αν δε φάμε, στερούμαστε, ούτε αν φάμε, περισσεύουμε. 9 Προσέχετε, όμως, μήπως η εξουσία σας αυτή γίνει πρόσκομμα στους ασθενείς κατά την πίστη. 10 Γιατί αν κάποιος δει εσένα που έχεις γνώση να κάθεσαι μέσα σε ναό ειδώλων, η συνείδησή του, επειδή αυτός είναι ασθενής στην πίστη, δε θα “οικοδομηθεί” στο να τρώει τα ειδωλόθυτα; 11 Χάνεται δηλαδή ο ασθενής στην πίστη με τη δική σου γνώση, ο αδελφός για τον οποίο ο Χριστός πέθανε. 12 Έτσι, όμως, αμαρτάνοντας στους αδελφούς και πληγώνοντας τη συνείδησή τους που είναι ασθενής, στο Χριστό αμαρτάνετε. 13 Γι’ αυτό ακριβώς, αν τροφή σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δε θα φάω κρέας στον αιώνα, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.